Ograniczenie zawartości kwasu cyjanurowego dla basenu.

W przypadku basenu sanitarność wody jest najbardziej zaniepokojoną rzeczą przyjaciół, którzy uwielbiają pływać.

Aby zapewnić bezpieczeństwo jakości wody i zdrowie pływaków, dezynfekcja jest jedną z powszechnych metod leczenia wody basenowej. Wśród nich dichloroizocyjanur sodu (NADCC) i kwas trichloroizocyjanurowy (TCCA) są najczęściej stosowanymi środkami dezynfekującymi.

NADCC lub TCCA będą wytwarzać hipochlorysty kwas i kwas cyjanurowy podczas kontaktu z wodą. Obecność kwasu cyjanurowego ma dwustronny wpływ na działanie dezynfekcji chlorowania.

Z jednej strony kwas cyjanurowy powoli rozkłada się na CO2 i NH3 pod działaniem mikroorganizmów lub promieni ultrafioletowych. NH3 reaguje odwracalnie z hipochlorystycznym kwasem w celu przechowywania i powolnego uwalniania kwasu hipochlornego w wodzie, aby utrzymać stabilne stężenie, aby przedłużyć działanie dezynfekcji.

Z drugiej strony efekt powolnego uwalniania oznacza również, że stężenie kwasu hipochlornego odgrywania roli dezynfekcji zostanie stosunkowo zmniejszone. W szczególności, przy spożyciu kwasu hipochlornego, stężenie kwasu cyjanurowego będzie stopniowo gromadzić się i wzrastał. Gdy jego stężenie jest wystarczająco wysokie, zahamuje wytwarzanie kwasu hipochlornego i spowoduje „zamek chloru”: nawet jeśli włożony jest dezynfeak o wysokim stężeniu, nie może wytworzyć wystarczającej ilości wolnego chloru, aby zapewnić pełną grę w stosunku do rozliczeniowego efektu.

Można zauważyć, że stężenie kwasu cyjanurowego w wodzie basenowej ma istotny wpływ na wpływ dezynfekcji chloru. Podczas stosowania NADCC lub TCCA do dezynfekcji wody basenowej stężenie kwasu cyjanurowego musi być monitorowane i kontrolowane. Wymagania dotyczące limitu kwasu cyjanurowego w obecnych odpowiednich standardach w Chinach są następujące:

Ograniczenie zawartości kwasu cyjanurowego dla wody basenowej:

Źródło: Standard jakości wody dla basenu (CJ / T 244-2016)